Taal is belangrijk in onze samenleving. Op scholen wordt er gesproken les gegeven, op kantoor wordt er gebrainstormd en vergaderd. Bijna alles gaat via taal, verbaal of geschreven. Voor een groot deel van de mensen is dat geen probleem. De mens is het enige dier dat een taal onder de knie kan krijgen die zo gecompliceerd is, en die taal is dan ook logischerwijs de primaire manier van communiceren geworden. Ook als mensen nadenken doen ze dit meestal in woorden. Toch zijn er mensen waarvoor die taal een stuk minder vanzelfsprekend is. Daarmee bedoel ik niet dat deze personen niet kunnen praten of lezen, maar dat hun manier van denken net anders is. Dit zijn beelddenkers. Waar anderen bij het nadenken de woorden in hun hoofd horen, zien beelddenkers een plaatje voor zich. Hoewel het beelddenken er voor zorgt dat deze mensen creatief en vindingrijk zijn, kan het er voor zorgen dat beelddenkers tegen problemen aanlopen met communicatie, leren en het uitvoeren van opdrachten.

Beelddenkers zijn vaak snel afgeleid en dromerig. Ze vinden het over het algemeen moeilijker om orde in hun hoofd te houden. Waar anderen een ‘to do list’ kunnen maken in hun hoofd, zien beelddenkers voor zich wat ze allemaal gaan doen. Als ze dan klaar zijn met de eerste taak zijn ze de rest weer vergeten. Beelddenkers verwerken taal op een andere manier dan dat de meeste mensen dat doen. Je zou kunnen stellen dat ze ‘omgekeerd’ denken: bij het grootste deel van de mensen komt de taal binnen, horen ze de taal en kunnen ze dat later omzetten naar beelden. Bij beelddenkers komt de taal binnen, moet dat eerst gekoppeld worden aan een beeld en vervolgens weer teruggekoppeld naar taal als ze antwoord willen geven. Een ‘normale’ denker denkt in stappen terwijl beelddenkers het geheel zien. Daardoor kan het zijn dat een beelddenker details ziet. Bij het lezen van een tekst zal een beelddenker het globale verhaal goed kunnen begrijpen, maar meer moeite hebben met het onthouden van details in het verhaal. Hierdoor gaat het denkproces minder snel, en kan er op de basisschool ook een achterstand worden opgebouwd in taal.

Als er op de juiste manier les gegeven wordt aan beelddenkers zijn het echter vaak slimme mensen die goed kunnen leren. Beelddenkers zijn vaak creatieve mensen die, als ze de juiste woorden kunnen vinden, de mooiste verhalen kunnen vertellen. Ze hebben een grote fantasie en zijn erg ruimtelijk ingesteld. Ook kunnen beelddenkers vaak goed verbanden zien en complexe problemen snel begrijpen, overzien en oplossen. Beelddenken hoeft dus absoluut niet gezien te worden als een soort stoornis, maar eerder als een andere manier van werken of zelfs een voordeel op veel vlakken.

Ook op sociale vlakken zijn beelddenkers anders dan veel anderen. Ze zijn vrolijk en sociaal, maar kunnen soms wat jong en clownesk overkomen. Ook kunnen beelddenkers soms moeite hebben met autoriteit en grapjes erg persoonlijk opvatten. Soms vinden ze het lastig om opdrachten uit te voeren, en luisteren daarom niet goed naar ouders of docenten. Dit is echter niet omdat ze niet willen luisteren; vaak is de beelddenker gewoon afgeleid. Bij beelddenkers is het belangrijk dat je rekening houdt met de manier van denken als je ze iets uitlegt en heel duidelijk te zijn. Gebruik daar bij niet te veel woorden. Als er rekening wordt gehouden met een beelddenker kan deze opgroeien tot een creatief en slim persoon.