Een ingewikkelde term met een veelbelovend resultaat als gevolg: neurofeedback. De basis van deze term is de EEG-meting (Elektro-encefalografie-meting). Dat is een soort hersenfilmpje waarbij de hersenactiviteit in kaart wordt gebracht en toont de meest voorkomende toestanden: onderactivatie, remming, activatie en overactivatie. Op basis van deze meting stelt een therapeut een persoonlijk trainingsprotocol in. Op deze manier krijgt iemand feedback van het synchroniseren van de neuronen in het hoofd. Daarom heet het neurofeedback. 

Het brein wordt in deze context vaak gezien als een landschap met dalen. Daarin rolt een balletje dat jouw gemoedstoestand representeert. Het balletje hoort door het hele landschap te rollen, maar dat wordt moeilijk als de dalletjes in het landschap te diep zijn. Dit resulteert vaak in gedragsproblemen of andere klachten. Door het toepassen van neurofeedback kunnen deze dalletjes minder diep worden, waardoor het makkelijker is om je bijvoorbeeld weer te concentreren op de taak die je wilde afronden. Het brein leert door beloning en dat is de manier waarop de dalletjes steeds minder diep worden. Deze feedback wordt vaak gegeven in de vorm van een animatie of film, die beter zichtbaar wordt wanneer de hersenen uit een dal kruipen. Hoe vaker je dat toepast, hoe minder diep het dalletje wordt. 

De exacte manier van meten laat verschillen zien die de mens in eerste instantie niet merkt. Bij de meeste mensen zijn de eerste kleine veranderingen merkbaar na ongeveer tien sessies. Veranderingen die blijvend zijn komen vaak tussen de twintig en veertig sessies. Tot voor kort was deze techniek erg kostbaar, maar door de snellere internetverbindingen is het mogelijk om dit thuis enkele keren per week te doen onder begeleiding op afstand. Neurofeedback kan helpen om kenmerken rond de volgende klachten weg te nemen: ADHD-symptomen, concentratieproblemen, impulsief of hyperactief gedrag, hoge prikkelverwerking, stress, burn-out, angst en depressie.